تعویض مفصل زانو
یکی از آسیب های شایع مفاصل که تقریبا در تمام دنیا مرسوم است و هرچه فرهنگ سلامتی در جامعه بیشتر باشد شیوع این بیماری کمتر می شود.
در افرادی که در حرکات خود مراقب زانوهای خود نیستند و یا در مشاغل سخت و زیان آور فعالیت دارند و یا از تغذیه مناسبی برای تقویت عضلات و مفاصل رژیم غذایی خود را مراقبت نمی کنند نیز این بیماری از شیوع بیشتری برخوردار می باشد.
البته مواردی هم وجود دارد که به علت تروما هایی سطح مفصل آسیب دیده و جراح مجبور می باشد مفصل زانوی بیمار را تعویض نماید.
زانو یکی از مهمترین مفاصل انسان و آسیب پذیر تلقی می شود و علارقم وضعیت آناتومیکی آن که سپری استخوانی بنام کشکک زانو و قطعات ارتجاعی بنام مینیسک زانو از آن محافظت می کنند ولی باز مواردی هستند که موجب تخریب این مفصل می گردند.
جراحی تعویض مفصل زانو متناسب با میزان آسیب دارای مراتبی می باشد که یکی از راههای درمانی آن تعویض مفصل زان و می باشد.
جراحی تعویض مفصل زانو شامل تعویض چند بخش از مفصل زانو یا کل اجزای آن با یک ایمپلنت به منظور ترمیمی سطوح تحمل کنننده وزن آسیب دیده ای که باعث درد می شوند، می باشد. جراحی تعویض مفصل زانو کامل شامل تعویض هر سه جزء مفصل آسیب دیده می شود.
تعویض مفصل زانو جزئی شامل تعویض یک یا دو بخش زانو می شود و بخش های آسیب ندیده را حفظ می کند. با وجود این که روش های جراحی و غیرجراحی به جز تعویض مفصل زانو وجود دارد، که اغلب باعث تسکین موقتی می شوند، راه حل طولانی مدت برای اغلب مشکلات تخریبی زانو تعویض مفصل زانو است.
طرح های ایمپلنت مختلف متعددی وجود دارد، اما هر کدام باعث ثبات و حرکت احیا شده می شود. روی هم رفته، جراحی تعویض مفصل زانو دو منفعت را در پی دارد (1) حذف درد و (2) بهبود دامنه حرکتی. در بین تمامی روش های جراحی ممکن، تعویض کامل مفصل زانو بیشترین بهبود کیفیت زندگی را عرضه می کند. این روش درصد موفقیت بالایی دارد.
شایع ترین علت درد مزمن زانو و ناتوانی آرتریت است. اگر چه آرتریت انواع مختلفی دارد، اغلب زانو درد ها ناشی از سه نوع آرتریت هستند:
- آرتروز زانو
- روماتیسم مفصلی
- آرتریت پس از ضربه
آرتروز
این نوع آرتریت به فرسایش ناشی از افزایش سن مرتبط است. این مشکل معمولا در بین افراد 50 سال به بالا اتفاق می افتد، اما ممکن است جوانان نیز به آن مبتلا شوند.
غضروفی که استخوان های زانو را محافظت می کند، نرم و فرسوده می شود. سپس استخوان ها به یکدیگر سائیده می شود و باعث سفتی و درد زانو می گردند.
روماتیسم مفصلی
در این بیماری غضای سینوویالی که دور مفصل قرار گرفته است ملتهب و ضحیم می شود. این التهاب مزمن به غضروف آسیب می رساند و در نهایت باعث از بین رفتن غضروف، درد و سفتی می شود. روماتیسم مفصلی شایع ترین شکل گروه اختلالاتی است که آرتریت التهابی نامیده می شوند.
آرتریت پس از ضربه
این نوع آرتریت پس از یک آسیب دیدگی شدید در زانو اتفاق می افتد. شکستگی های استخوان های دور زانو یا پارگی های رباط های زانو در طول زمان به غضروف مفصلی آسیب وارد می کنند و باعث زانو درد و محدود کردن عملکرد زانو می گردند.
تعویض مفصل زانو برای چه افرادی مناسب است
شایع ترین تشخیص علت زانو درد پیش از تعویض مفصل زانو آرتروز است. از عوارض آرتروز زانو می‌توان به درد یا ناراحتی در زانو اشاره کرد بصورتی که نمی توانید فعالیت های روزمره خود را انجام دهید.
در صورتی که چنین باشد، مشکل در خم کردن، چمباتمه زدن، زانو زدن و راه رفتن نشانه این است که تعویض زانو ارزش صحبت کردن با یک جراح در مورد آن را دارد.
اغلب بیمارانی که جراحی تعویض مفصل زانو را انجام می دهند بین 60 تا 80 سال سن دارند،اما در بعضی از موارد، بیماران جوان تری که مبتلا به مشکلات زانویی از قبیل آسیب دیدگی ها نیز به تعویض کامل مفصل زانو نیاز دارند.
بسته به میزان مشکلات زانو، پزشک قبل از تصمیم برای عمل زانو روش های درمانی محافظه کارانه را پیشنهاد می کند. روش های درمانی محافظه کارانه شامل دارو، تزریق ، زانو بند و فیزیوتراپی می شوند.
در صورتی که هیچ کدام از این روش های درمانی نتوانند به شما در از سرگیری برخی از عملکردهای زانو کمک کنند، جراحی تعویض مفصل زانو بهترین انتخاب برای شما خواهد بود.
انواع ایمپلنت ها و روش های جراحی
جراحی های مفصل زانو همگی مشابه نیستند. انواع مختلفی از جراحی مفصل زانو وجود دارد که از قرار زیر هستند:
• تک قسمتی
• حفظ رباط صلیبی قدامی
• تعویض رباط صلیبی قدامی
• ثابت
• لولایی
این پروتزهای مختلف را می توان از کوبالت، تیتانیوم و پلی تیلن ساخت و با سیمان آکریلیک در استخوان ثابت کرد یا می تواند با فشار آن را متناسب کرد که این امکان را برای استخوان فراهم می کند که در ایمپلنت رشد کند.
استفاده از طرح، ماده و روش ثابت سازی مخصوص به عوامل مختلفی که مرتبط با هر بیمار است، بستگی دارد. جراح ارتوپد نوع تعویض زانویی که براساس میزان از بین رفتگی استخوان در اثر آرتریت و کیفیت رباط های محافظت کننده از زانو به بهترین شکل نیازهای بیمار را برآورده می سازد را انتخاب می کند.
آمادگی برای انجام جراحی تعویض مفصل زانو
چند هفته قبل از اقامت در بیمارستان برای عمل، جراح ارتوپد برای شما آزمایشاتی تجویز می کند تا مطمئن شود که برای جراحی به اندازه کافی سامل هستنید. این آزمایشات از قرار زیر هستند:
• آزمایشات خون برای سنجش میزان سلول خون قرمز
• الکتروکاردیاگرام برای سنجش قلب
• آزمایشات ادرار برای بررسی عفونت و بارداری
• تصویر برداری با اشعه ایکس برای بررسی شش ها
مشکلات مشخص مثل دیابتف فرآیند بهبودی را کند می کنند، پس در صورت ابتلا به هر بیماری آن را به پزشک اطلاع دهید.
همچنین، داروهای مشخصی از قبیل داروهای رقیق کننده خون و داروهای ضد التهابی منجر به خونریزی بیش از حد می شوند و باید در یک زمان تعیین شده قبل از جراحی مصرف آنها متوقف شود.
روش انجام جراحی تعویض مفصل زانو
دو نوع روش بیهوشی در طول جراحی تعویض زانو مورد استفاده قرار می گیرد:
بی هوشی عمومی که در آن بیمار به خواب می رود و بی هوشی موضعی که در آن پای فرد یا از پایین تا کمر با اپیدورال یا از باسن تا کمر با بلوک عصب سیاتیک بی حس می شود. نوع بی هوشی ای که شما دریافت می کنینید به وضعیت شما به عنوان بیمار و توصیه های متخصص بیهوشی و جراح بستگی داد.
در طول جراحی تعویض مفصل زانو، سطوح فرسوده در لبه استخوان ران با استفاده از ابزارهای مخصوصی جدا می شود. سپس استخوان برای آماده شدن برای پوشش جدید شکل دهی می شود.
قسمت بالایی استخوان درشت نی به شکل مشابهی آماده می شود. سطح فرسوده جدا می شود و یک سینی فلزی جدید در بالای استخوان باقی مانده قرار داده می شود. این سینی حاوی جداکننده پلاستیکی است که ضربه گیر جدید بین پوشش های فلزی می شود.
جراح همچنین پشت کاسه زانو (کشکک زانو ) را با یک سطح پلاستیکی جدید تعویض می کند. این بخش ها را می توان با استفاده از سمنت استخوان یا پرس فیت که امکان رشد استخوان در پوشش پروتز را فراهم می کند به استخوان ثابت کرد.
جراح عموما براساس سن، سطح فعالیت، کیفیت استخوان و وضعیت های پزشکی دیگر تصمیم می گیرد که کدام روش تثبیت سازی برای شما مناسب است.
تقریبا در پایان جراحی، جراح زانوی جدید را محکم می کند. وقتی ایمپلنت سر جای خود باشد و تمامی عضلات و رباط های محافظ به خوبی کار کنند، جراخ برش را با بخیه می بندد.
وقتی جراحی پایان پذیرفت، به اتاق بهبودی برده می شود. عموما، در عرض یک تا سه ساعت پس از جراحی به بخش عمومی منتقل می شوید.
عوارض جراحی تعویض مفصل زانو و خطرات آن
یکی از عوارض تعویض مفصل زانو عفونت است. برای کاهش خطر عفونت، اغلب به افرادی که می خواهند عمل تعویض مفصل زانو را انجام دهند اغلب گفته می شود که در عین انجام روش های پزشکی و دندان پزشکی از قبیل جرم گیری دندان ساده آنتی بیوتیک مصرف کنند.
از این توصیه های برای چندین سال پس از جراحی برای کاهش خطر عفونت باید پیروی شوند.
یکی از عوارض جانبی احتمالی دیگر ترومبوز وریدی عمقی است که وقتی عروق بزرگ پا لخته های خونی در عروق ایجاد کنند، بوجود می آید که اتمالا به ریه ها منتقل می شود و تامین خون به بخشی از ریه را متوقف می کند.
به این وضعیت آمبولی ریوی گفته می شود. روش های زیادی برای کاهش خطر ترومبوز ورویدی عمقی وجود دارد، اما احتمالا موثرترین روش ، روشی است که باعث شود پس از جراحی در سریع زمان ممکن بتوانید حرکت کنید.
مراقبت های بعد از جراحی تعویض مفصل زانو
شما عموما بسته به سرعت بهبودی بین 1 تا 4 روز در بیمارستان بستری می شود. قبل از ترخیص از بیمارستان، باید به اهداف متعددی دست پیدا کنید که از قرار زیر هستند:
• رفتن به رخت خواب و بیرون آمدن از آن بدون کمک گرفتن از دیگران
• کنترل درد قابل قبول
• توانایی خوردن، نوشیدن و دستشویی رفتن
• راه رفتن با وسایل کمکی ( مثل عصاف واکر) در سطح صاف و توانایی بالا رفتن یا پایین آمدن دو یا سه پله
• توانایی اجراحی حرکات ورزشی خانگی نجویز شده
• درک هر گونه توصیه ای که در مورد پیشگیری از آسیب دیدگی و تضمیمن بهبودی مناسب برای شما تجویز شده است
در هنگام ترخیص، تیم مراقبتی شما اطلاعاتی را برای بهبودی بهتر شما در خانه در اختیار شما قرار می دهد. اگر چه میزان عوارض جانبی پس از تعویض مفصل زانو کم است، وقتی بوجود بیاییند، می توانند بهبودی کامل را به تاخیر بیندازند یا محدود کنند .کادر بیمارستان در مورد عوارض جانبی احتمالی صحبت می کند.
پس از جراحی تعویض مفصل زانو، نباید برای حداقل شش هفته پای آسیب دیده خود را بپیچانید یا گردش دهید. همچنین در طول این زمان، در هنگام درار کشیدن در رخت خواب، باید زانوی آسیب دیده را تا حد امکان صاف نگه دارید. زانو زدن و چمباتمه زدن نیز تا مدتی پس از جراحی مفصل زانو باید انجام نشود.
پزشک شما را به یک فیزیوتراپیست به منظور انجام فیزیوتراپی تعویض مفصل زانو ارجاع می دهد. فیزیوتراپیست روش ها و تجهیزات سازگاری را برای شما به منظور فیزیوتراپی پس از تعویض مفصل زانو ارائه می کند که به شما در پیروی از دستورالعمل ها و توصیه ها و در عین حال اجرای فعالیت های روزانه کمک می کند.
نکات زیر بهبودی شما در خانه را آسان تر می سازند:
• ناحیه زخم را تمیز و خشک نگه دارید. یک بانداژ در بیمارستان بر روی ناحیه زانو قرار داده می شود و باید در صورت نیاز تعویض شود. قبل از ترخیص از بیمارستان نحوه تعویض پانسمان را یاد بگیرید.
• در مورد زمان دوش گرفتن از پزشک مشورت بگیرید.
• در صورتی که زخم قرمز به نظر می رسد یا لخته کرد، فورا به پزشک اطلاع دهید. این نشانه عفونت است.
• ورم خفیف تا متوسط برای سه تا شش ماه اول پس از جراحی نرمال است. برای کاهش ورم، پای خود را کمی بالا بیاورید و یخ روی آن قرار دهید.پوشیدن جوراب های فشاری نیز به کاهش ورم کمک می کند.
• داروها را برطبق دستورالعمل پزشک مصرف کنید. داروهای خانگی شامل قرص های مسکن و غیرمسکن ، یا داروهای رقیق کننده خون قابل تزریق، داروهای نرم کننده مدفوع و داروهای ضد تهوع می شود.
• بالا رفتن از پله باید خیلی کم انجام شود. طوری برنامه ریزی و سازماندهی کنید که تنها روزی یک یا دو مرتبه مجبور شوید از پله ها بالا یا پایین بروید.
• یک صندلی محکم با پشت صاف برای پیروی از این توصیه ها مفید است. صندلی های لمیدنی نباید مورد استفاده قرار گیرند.
• برای کمک به جلوگیری از افتادن، تمامی فرش ها باید از روی زمین برداشته شوند و اقلام اضافی داخل اتاق ها باید خارج شوند.
• شما باید قبل از شروع کردن فعالیت هایی از قبیل رانندگی و ورزش از پزشک خود مشورت بگیرید.
برای بدست آوردن نتیجه خوب از عمل جراحی تعویض مفصل یا آرتروپلاستی زانو باید بعد از جراحی نکات متعددی را رعایت کرد. بدون رعایت این نکات دیر یا زود مفصل مصنوعی دچار مشکل میشود. این فکر که پزشک جراح ارتوپد موقع عمل جراحی تمام کارها را انجام داده و عمل با موفقیت تمام شده درست نیست. بسیاری کارها و مراقبت ها هستند که باید بعد از جراحی انجام شوند.
بعد از جراحی تعویض مفصل زانو باید از انجام ورزش های شدید بدنی اجتناب کرد. خم کردن شدید مفصل زانو ممکن است موجب آسیب دیدن آن شود پس باید از این کار اجتناب کرد. بطور مثال استفاده از توالت های سنتی بعد از جراحی درست نیست. مفاصل طبیعی بدن همه انسانها با کهولت دچار سائیدگی و تخریب میشوند. این جرئی از روند طبیعی پیری است. پس مفاصل بدن و از جمله مفصل زانو عمر محدودی دارد. نمیتوان از مفصل مصنوعی انتظار عمری ابدی داشت.
با تکنولوژی فعلی عمر و زمان کارکرد مفصل مصنوعی زانو از مفصل طبیعی کمتر است وهمانند مفاصل طبیعی، این مفصل هم بعد از مدتی دچار سائیدگی و تخریب میشود. فعالیت های بدنی شدید و اعمال فشار زیاد بر این مفاصل طول عمر آنها را کاهش میدهد. معمولا بعد از جراحی، بیمار میتواند با واکر یا عصای زیر بغل راه برود ولی تا چند هفته برای انجام کارهای روزمره به کمک نیاز دارد که باید در برنامه ریزی قبل از جراحی به این نکته توجه داشت.
بیمار باید تغییراتی را در وضعیت محل زندگی ایجاد کرده و باید اقداماتی را در منزل انجام دهد تا از زمین خوردن خود جلوگیری کند. زمین خوردن میتواند موجب شکسته شدن استخوان های اطراف مفصل مصنوعی شده و در این وضعیت درمان شکستگی بسیار مشکل تر و پر عارضه تر از شکستگی در فردی است که مفصل مصنوعی ندارد.
رعایت موارد ضروری بعد از تعویض مفصل زانو
- باید در حمام دستگیره هایی روی دیوار نصب شود تا در هنگام تغییر وضعیت از آنها استفاده کرده و از لیز خوردن جلوگیری شود.
- دو طرف پله ها باید دستگیره داشته باشد تا بیمار در حین بالا و پایین رفتن از پله از آنها استفاده کند.
- صندلی حمام باید پایدار باشد و لیز نخورد.
- تمام فرش های لغزنده و سیم های برق رها شده در کف منزل باید جمع آوری شوند تا احتمال زمین خوردن بیمار کاهش یابد.
- یک صندلی مناسب برای بیمار یک صندلی محکم است که محل نشیمن آن زیاد نرم نباشد و در موقع نشستن روی آن در حالیکه کف پاها روی زمین قرار میگیرد نباید زانو ها بالاتر از مفصل ران قرار بگیرند. صندلی باید دو دسته داشته باشد و پشتی آن محکم باشد.
- بیمار باید همیشه یک بالشت کمی سفت داشته باشد تا روی صندلی ماشین یا مبل یا صندلی بگذارد بطوریکه زانوهای وی پایین تر از سطح مفصل هیپ قرار بگیرد.
- صندلی بخصوص صندلی که پشت میز غذاخوری قرار گرفته است باید پایه بلندتر از معمول داشته باشد.
- باید برای همیشه از توالت پایه دار (فرنگی) استفاده کرد. ارتفاع محل نشستن این توالت باید کمی بالاتر از معمول باشد.
- برای پوشیدن و درآوردن جوراب و کفش باید از پاشنه کش بلند استفاده شود تا مفصل زیاد خم نشود.
- درد معیار درستی نیست تا بر اساس آن متوجه شوید آیا حرکتی را میتوانید انجام دهید یا خیر
نکاتی اضافی که دانستن آنها مفید هستند:
- تا وقتی مفصل مصنوعی در بدن وجود دارد هر وقت کار دندانپزشکی برای بیمار انجام میشود باید به دندانپزشک خود اطلاع دهد تا برای مدتی برای وی داروی آنتی بیوتیک تجویز کند چون میکروب ها میتوانند در موقع دستکاری محوطه دهان و دندان در موقع اعمال دندانپزشکی از راه خون به محل مفصل مصنوعی رفته و در آن محل ایجاد عفونت کنند.
- بیمار ممکن است قدری بیحسی یا گزگز اطراف محل شکاف جراحی خود احساس کند که طبیعی است.
- ممکن است در فرودگاه ها در حین عبور از دروازه های امنیتی کشف فلز آلارم اخطار به صدا درآید. باید این نکته را به ماموران امنیتی اطلاع داد و بهتر است از قبل گواهی از پزشک ارتوپد معالج دریافت شود که در بدن فرد مفصل مصنوعی حاوی فلز در ناحیه زانو وجود دارد.
- باید همیشه سعی کرد تمرینات سبک بدنی را تا آخر عمر ادامه داد تا حرکات مفصل و قدرت عضلات حفظ شود. بیمار بعد از شش تا هشت هفته میتواند شنا کند که فعالیت ورزشی سودمندی است. دوچرخه سواری روی زمین بدون شیب هم ورزش مناسبی است ولی ورزش هایی را که در آنها به مفصل ضربه وارد میشود مثل تنیس، بدمینگتون، فوتبال و پرش مناسب نیستند.
- بیمار نباید اشیاء سنگین را حمل کند. بهتر است خریدهای روزانه خود را با چرخ دستی کوچکی به منزل ببرد.
هر چند وقت یکبار تا آخر عمرباید به پزشک معالج ارتوپد مراجعه کرد تا از صحت کارکرد مفصل مصنوعی مطمئن شد. بعضی از مشکلات ممکن است برای مفصل مصنوعی بوجود بیاید که در ابتدا ممکن است علامتی نداشته باشد و فرد متوجه آن نشود و اگر بیمار در همین مراحل اولیه درمان نشود و تنها هنگامی به پزشک مراجعه کند که ناراحتی برایش ایجاد شده باشد، ممکن است وقت را برای درمان مناسب و موثر از دست داده و برای درمان دیر شده باشد. ممانعت از این وضعیت با معاینه و عکس برداری مرتب و با فواصل سالانه مشخص زیر نظر پزشک جراح ارتوپد است
اغلب بیماران که جراحی کامل مفصل زانو را انجام می دهد در عرض چند هفته پس از جراحی بهبود قابل توجهی پیدا می کنند.
درد ناشی از زانوی آسیب دیده وقتی یک سطح لغزش جدید ایجاد شود، تسکین پیدا می کند. بیمارانی که عمل جراحی تعویض مفصل زانو را انجام داده اند روز پس از جراحی می توانند بایستند و مفصل زانو را حرکت دهند. پس از حدود شش هفته، اغلب بیماران با پشتیبانی کم می توانند به راحتی راه بروند.
پس از ترمیم استحکام عضلانی، بیمارانی که جراحی تعویض زانو را انجام می دهد می توانند بسیاری از فعالیت ها بجز دویدن و پریدن را انجام دهند.
شرایط و سن مناسب جراحی تعویض مفصل زانو
سن یا محدودیت وزنی مشخصی برای جراحی تعویض مفصل زانو وجود ندارد.
توصیه های مربوط به جراحی براساس درد و ناتوانی بیمار هستند، نه سن او. اغلب بیمارانی که عمل جراحی تعویض زانو را انجام می دهند بین 50 تا 80 سال سن دارند، اما جراحان ارتوپد بیمار را به صورت مجزا معاینه می کنند.
جراحی تعویض مفصل زانو برای تمامی گروه های سنی صورت گرفته است، از نوجوانان مبتلا به آرتریت تا افرد سالخورده مبتلا به آرتریت دژنراتیو.
تمرینات توانبخشی بعد از جراحی تعویض مفصل زانو
فیزیوتراپی بعد از تعویض مفصل زانو شامل تمریناتی است که برای حفظ استقامت ماهیچه ها واستفاده از آنها طراحی شده است این درمان به شما نحوه صحیح حرکت از یک موقعیت به موقعیت دیگر را نشان میدهد وبه شما استفاده ازوسایل کمکی هنگام راه رفتن را آموزش میدهد و موجب کاهش زانو درد میشود.
ورزش منظم برای ترممی حرکت و استحکام زانو و از سرگیری تدریجی فعالیت های روزمره برای ریکاوری کامل شما مهم هستند.
جراح ارتوپد و فیزیوتراپیست توصیه می کنند که در طول ریکاوری اولیه تقریبا روزی دو تا سه مرتبه به مدت بیست تا سی دقیقه ورزش کنید و روزی دو تا سه مرتبه به مدت سی دقیقه پیاده روی کنید.
حرکات ورزشی زیرا را در سریع ترین زمان ممکن شروع کنید. شکا می توانید این حرکات ورزشی را در اتاق بهبودی پس از جراحی شروع کنید.
ممکن است در ابتدا احساس ناراحتی کنید، اما این حرکات ورزشی ریکاوری شما را سرعت می بخشند و در واقع درد پس از عمل شما را کاهش می دهند.
عضله ران خود را سفت کنید. سعی کنید زانوی خود را صاف کنید. به مدت 5 تا 10 ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. این حرکت ورزشی را تقریبا در طول یک دوره دو دقیقه ای 10 بار تکرار کنید و یک دقیقه استراحت کنید و سپس حرکت را تکرار کنید. تا زمانی که در ران خود احساس خستگی می کنید حرکت را ادامه دهید.
عضله ران خود را سفت کنید در حالی که زانوی شما به طور کامل صاف و روی رخت خواب قرار دارد. پای خود را چندین اینچ بالا بیاورید. به مدت 5 تا 10 ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. به آرامی پای خود را پایین بیاورید.
تا زمانی که در ران خود احساس خستگی می کنید، حرکت را ادامه دهید.
همچنین می توانید در حالت نشسته این حرکت را انجام دهید. به طور کامل عضله ران خود را سفت کنید و زانوی خود را کاملا صاف کنید و پای شما پشتیبانی نداشته باشید. مراحل بالا را تکرار کنید. این حرکات را به صورت دوره ای ادامه دهید تا ران شما استحکام کامل را پیدا کند.
حرکات مچ پا
با انقباض عضله ساق پا و عضلات ران به صورت ریتمیک پای خود را بالا و پایین ببرید. این حرکت را به صورت دوره ای دو تا سه مرتبه در روز و هر بار به مدت دو تا سه دقیقه در اتاق ریکاوری انجام دهید.
این حرکت را ادامه دهید تا بطور کامل بهبودی پیدا کنید و ورم مج پا و قسمت پایین پا به طور کامل از بین برود.
حرکت صاف کردن زانو
یک حوله کوچک در زیر پاشنه پای خود قرار دهدی تا تخت را لمس نکند. ران خود را منقبض کنید. سعی کنید به طور کامل زانوی خود را صاف کنید و پشت زانوی خود را به رختخواب تماس دهید. زانوی خود را به مدت پنج تا ده ثانیه به طور کامل صاف نگه دارید.
این حرکت را تا زمانی که در ران خود احساس خستگی کردید، ادامه دهید.
خم کردن زانو با کمک رختخواب
زانوی خود را تا حد امکان خم کنید و در عین حال پای خود را روی رختخواب سر دهید. زانوی خود را در خم ترین وضعیت ممکن به مدت 5 تا 10 ثانیه نگه دارید و سپس آن را صاف کنید.
این حرکت را چندین بار تکرار کنید تا پای شما احساس خستگی کند یا به طور کامل زانوی خود را خم کرده باشید.
خم کردن زانوها در حالت نشسته
در حین نشستن بر روی صندلی یا کناره تخت در حالی که از ران شما پشتیبانی می شود، پای خود را پشت پاشنه زانوی عمل کرده برای محافظت قرار دهید. به آرامی تا جایی که می توانید زانوی خود را خم کنید. زانوی خود را به مدت 5 تا 10 ثانیه در این وضعیت قرار دهید.
این حرکت را چندین بار تکرار کنید تا زمانی که در پای خود احساس خستگی کنید یا اینکه به طور کامل زانوی خود را خم کرده باشید.
خم کردن زانوها در وضعیت نشسته بدون محافظ
در حین نشستن در کنار تخت یا روی صندلی در حالی که از ران شما محافظ می شود، زانوخود را تا جایی که می توانید خم کنید تا پای شما روی زمین قرار بگیرد. وقتی پای شما کمی روی زمین قرار گرفت، برای افزایش خم شدن زان قسمت بالایی بدن خود را در صندلی به سمت جلو سر دهید.
چندین مرتبه این حرکت را تکرار کنید تا در پای خود احساس خستگی کنید یا زانوی خود را به طور کامل خم کرده باشید.
عواقب جراحی دیر هنگام تعویض مفصل زانو
اغلب بیماران بنا به دلایل زیر جراحی را به صورت غیرضروری به تاخیر می اندازند:
ترس از ناشناخته، ترس از جراحی، ترس از دست دادن بخشی از بدن، ترس از درد پس از عمل، ترسی که هر چه بیشتر ی می گذرد وخیم تر می شود.
خطرات مرتبط با به تاخیر انداختن جراحی تعویض مفصل زانو اغلب شامل از بین رفتن مفصل، افزایش درد و عدم تحرک می شود. بسته به شدت بیماری مفصل، جراح ابتدا چندین روش غیرجراحی کم تهاجمی تر را امتحان می کند ( از قبیل داروهای ضد التهابی، گلوکوزامین، تزریق کورتیزون و فیزیوتراپی) .
در صورتی که هیچکدام از این روش ها جواب نداند یا در صورتی که بیمار به دلیل درد مفصل بی حرکت شده است، جراح عمل تعویض مفصل زانو را توصیه می کند. بنا به دلایل زیادی که در بالا به انها اشاره شد، بیماران گاهی اوقات آگاهانه جراحی تعویض مفصل زانو را به تاخیر می اندازد که خطرات زیر را در بر دارد:
خطر بدشکلی در داخل یا خارح مفصل بوجود می آید
ریسک ضعیف شدن و از بین رفتن عملکرد عضلات، رباط ها و ساختارهای دیگر
افزایش درد/ ناتوانی در مدیرتی درد
افزایش ناتوانی/ عدم تحرک
مشکل در انجام فعالیت های روزمره
وقتی بیمار نسبتا سالم است و عمل تعویض مفصل زانو را انجام می دهد، درصد بهبودی سریع تر و عوارض کمتری برای او بیشتر است. جراحی تعویض مفصل زانو برای هر کسی توصیه نمی شود، اما در صورتی که برای انجام این جراحی مناسب هستید، به تاخیر انداختن آن منجر به مشکلات غیر ضروری و اجتناب ناپذیری می شود.
ormed.ir
