هموروئید یا بواسیر و راه های درمانی آن

بیماری هموروئید بیماری رایجی است که نیمی از افراد در هر برهه ای از زندگی شان به آن مبتلا می شوند هموروئید یا بواسیر همان رگ های خونی بزرگ شده در ناحیه پایانی روده ( رکتال) ​می باشد که ​غالبا ماندن آن در درون مقعد به جز خونریزی مشکل دیگری به وجود نمی آورد به  این دلیل که درون مقعد عصب زیادی به منظور احساس درد موجود نیست ولی هنگامی که هموروئید یا بواسیر در ناحیه خارجی مقعد نمایان می شود به جز خونریزی، درد ناراحت کننده ای را نیز همراه دارد که اگر به آن توجه نشود بعد از مدتی  و با گذشت زمان منجر به کم خونی و عفونت و حتی باعث سرطان رکتال نیز می گردد

به تعریف دیگر همورویید یا بواسیر به التهاب و اتساع وریدی در ناحیه مقعد و یا قسمت تحتانی رکتوم گفته می شود. معمولاً همورویید در نتیجه سفت شدن مدفوع در زمان خروج و یا فشار افزایش یافته بر شبکه وریدی هموروئیدی در طول بارداری می باشد.

همورویید یکی از معمول ترین بیماری هاست. از سن 50 سالگی در حدود نیمی از بزرگسالان خارش، ناراحتی و خونریزی از این ناحیه را تجربه می کنند که نشانه هایی از حضور هموروئید هستند.

خوشبختانه راهکارهای موثر زیادی در جهت درمان همورویید وجود دارد. با تغییر در سبک زندگی و استفاده از درمان های خانگی می توان علائم بیماری را از بین برد.

نشانه ها

علائم و نشانه های همورویید عبارتند از:

1- بروز درد در ناحیه مقعد در موقع دفع مدفوع 
2- ظاهر شدن ترشح مخاطی (بلغمی) پس از اجابت مزاج 
3- دفع ناقص مدفوع (موقعی که حس می کنید  روده شما بعد از دفع مدفوع هنوز به صورت کامل خالی نشده است) 
4- به وجود آمدن برآمدگی در ناحیه مقعد 
5- به وجود آمدن درد و خونریزی در ناحیه مقعد در زنان باردار 
6- بی اختیاری مدفوع 
7- به وجود آمدن التهاب و تورم ناحیه مقعد 
8-  خارج شدن بالشتکهای عروقی از مقعد 
9- خونریزی از مقعد 
10- مشاهده رگه های خونی بر روی مدفوع یا همان مشاهده خون در مدفوع
11- خارش در ناحیه مقعد.

علائم همورویید بستگی به موقعیت و محل آن دارد. همورویید داخلی درون رکتوم واقع می شود. شما نمی توانید این نوع همورویید را ببینید یا احساس کنید و معمولاً نیز منجر به ناراحتی نمی شوند.

ولیکن سفتی و یا تحریک ناشی از عبور مدفوع به سطح نازک هموروئید آسیب وارد می کند و منتهی به خونریزی آن می شود. گاهی سفتی مدفوع باعث هل دادن هموروئید داخلی به سمت دهانه مقعد می شود که همورویید بیرون زده یا پرولاپس هموروئید نامیده می شود که منجر به درد و سوزش می گردد.

 

انواع همورویید:

1-هموروئید یا بواسیر داخلی      

 2-هموروئید یا بواسیر خارجی      

 3-هموروئید یا بواسیر ترومبوزه

 

 

هموروئید یا بواسیر داخلی

دراین حالت بالشتک هموروئید یا بواسیر از درون روده متورم می شود وفرد بیمار قادر به دیدن ولمس کردن این بالشتکها نمی باشد ودر بیشتر نمونه ها این نوع هموروئید یا بواسیر باعث درد وناراحتی در فرد بیمار نمی شود اما هنگام فشار آوردن در موقع دفع مدفوع باعث خراشیدگی توده هموروئیدی یا بواسیر شده که منجر به خون ریزی می گردد که تکرارآن باعث میشود به مرور زمان این بالشتکها به سمت خارج از مقعد کشیده شوند وفرد بیمارمبتلا به هموروئید یا بواسیر خارجی  شود

 

هموروئید یا بواسیر خارجی

این نوع از هموروئید یا بواسیر غالبا بسیار دردناک میباشند.هموروئید یا بواسیرخارجی در زیر پوست کناره مقعد ایجاد میشود واین بالشتکهای بواسیری به درد وخون ریزی حساس تر میباشند وغالبا فرد بیماراحساس خارش شدید میکند که توده با اولین خارش دچار خون ریزی میشود در بعضی از مواقع بواسیر یا همان هموروئید مانند کیسه ای پراز خون مشاهده میشود که این بالشتکهای پر خون خیلی دردناک ومتورم میشوند که مستعد پاره شدن وخون ریزی میباشند

هموروئید یا بواسیر ترومبوزه

این نوع از بواسیر در لبه های کناری مقعد پدیدار میشوند واندازه آن همانند یک لوبیا میباشد که علل اصلی ایجاد آن زورزدن وفشار آوردن بیش از حدهنگام دفع مدفوع وکسانی که زیاد مینشینند مانند راننده کامیونها وموتور سوارها وغیره….وکسانی که ورزش های سنگین انجام میدهند وافرادی که جسم سنگینی را یکباره بخواهند بلند کنند اتفاق میافتد.

این نوع از بواسیریا همروئید بسار دردناک بوده وظرف حداکثر چند ساعت به وجود می آید که باید بلافاصله به ​متخصص کلورکتال جهت درمان مراجعه کرد

بعد از معاینات بالینی فرد بیمار نسبت به شدت آن میتوان هموروئید یا بواسیر را به 4درجه تقسیم کرد:

بواسیر درجه1:

 سیاهرگ های گشاد شده اما هرگز از مخرج بیرون نمی گردند و فقط نشانه آنها خونریزی می باشد.

بواسیر درجه2:

 سیاهرگ های گشاد شده در زمان دفع از مخرج بیرون می شوند اما با پایان دفع مدفوع خودبه خود به درون مخرج برمی گردند.

بواسیر درجه 3: 

توده های هموروئیدی با دفع مخرج بیرون می گردند اما خودبه خود به درون مخرج بر نمی گردند بلکه باید آنها را با کمک دست به درون مخرج برگرداند.

بواسیر درجه 4: 

توده های هموروئیدی حتی به کمک دست نیز به درون مخرج بر نمی گردند و همواره در خارج از مخرج هستند

 
علت:

همورویید خارجی در زیر پوست ناحیه مقعد قرار دارد. در هنگام تحریک دچار خارش و خونریزی می شود. گاهی اوقات خون در هموروئید خارجی تجمع یافته و لخته یا ترومبوز تشکیل می دهد که منتج به درد شدید و التهاب می گردد.

زمانی که رگ های اطراف مقعد تحت فشار قرار می گیرند، منبسط شده و دچار آماس و برجستگی می شوند. رگهای متورم (هموروئید) تحت افزایش فشار در ناحیه رکتوم تحتانی شکل می گیرند. عواملی که منجر به فشار افزوده می شوند عبارتند از:

•    سفتی مدفوع در حین خروج
•     نشستن طولانی مدت در دستشویی
•     اسهال مزمن و یا یبوست مزمن
•     چاقی
•     بارداری
•     جماع مقعدی
•    همچنین ارث نیز در ابتلا به هموروئید دخیل می باشد.

میزان ابتلا به هموروئید با افزایش سن نیز بیشتر می شود چراکه بافت های حمایت کننده رگهای رکتوم و مقعد با افزایش سن ضعیف و دچار کشیدگی می شوند.
 

عوارض

عوارض هموروئید نادر می باشند و عبارتند از:

•    آنمی:

از دست دهی مزمن خون ناشی از همورویید منجر به آنمی –ناکافی بودن سلولهای خونی قرمز- خواهد شد که باعث خستگی و ضعف می شود .

•    همورویید محتقن:

چنانچه خون رسانی به همورویید داخلی قطع شود، هموروئید دچار اختناق می گردد که منجر به درد شدید و منتهی به مرگ بافتی (قانقاریا) خواهد شد.

 
آمادگی برای ویزیت پزشک

بسیاری از افراد به دلیل اینکه از صحبت کردن درباره همورویید خجالت می کشند برای مراجعه به پزشک بی میل هستند ولیکن بایستی هرزمان که به خونریزی از مقعد دچار شدید با پزشک خود مشورت کنید تا از عدم ابتلا به دیگر بیماری های جدی گوارشی مطمئن شوید.

با مراجعه به پزشک معمول خودتان شروع کنید. چنانچه دچار دیگر علائم و نشانه ها باشید، همچون تغییر در عادات روده ای و یا درد شکمی، پزشکتان شما را به متخصص ارجاع خواهد داد، متخصصینی همچون متخصص بیماری های معده و روده ای (متخصص بیماری های گوارشی) و یا جراح کولون و مقعد به منظور ارزیابی های بیشتر و درمان.

شما می توانید از طریق آماده کردن اطلاعات ضروری به پزشک خود کمک کنید. در این قسمت پیشنهاداتی به منظور آمادگی بیشتر برای جلسه ویزیت را بیان می داریم:

•    از محدودیت های پیش از ویزیت مطلع شوید. زمانیکه قرار جلسه ویزیت را ترتیب می دهید سوال کنید آیا لازم است پیش از جلسه محدودیتی در برنامه معمول خود ایجاد کنید.

•    علائم و نشانه هایی که تجربه کرده اید را یادداشت نمایید و نیز طول مدتی که متوجه آنها شده اید را ذکر نمایید.

•    اطلاعات شخصی و کلیدی خود را یادداشت نمایید (از جمله عادات معمول روده ای و نوع برنامه غذایی به ویژه میزان دریافت فیبر غذایی تان).

•    لیستی از تمامی داروهای دریافتی خود تهیه کنید. از جمله هر نوع ویتامین و یا مکملی که دریافت می کنید.

•    سوالات خود را برای پرسیدن از پزشک یادداشت نمایید.

 
آنچه باید از پزشک انتظار داشت

معمولاً پزشکتان سوالاتی از شما خواهد پرسید از جمله:

•    اولین بار چه زمانی دچار علائم اولیه خود شدید؟
•    عادات معمول روده ای شما به چه شکل می باشد؟
•    رژیم غذایی دریافتی تان حاوی چه میزان فیبر می باشد؟
•    آیا تا کنون فردی از خانواده شما مبتلا به هموروئید، سرطان کولون، سرطان رکتوم و یا سرطان مقعد بوده است؟

•    چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

خونریزی در حین خروج مدفوع معمول ترین نشانه همورویید است. ولیکن خونریزی از رکتوم می تواند در دیگر بیماری های گوارشی (از جمله سرطان کولورکتال و سرطان مقعد) نیز اتفاق بیافتد. بدون مشورت با پزشک، خونریزی را به هموروئید ربط ندهید. پزشک تست ها و آزمایشات بالینی ترتیب خواهد داد تا بتواند همورویید را تشخیص بدهد و دیگر بیماری های خطرناک احتمالی را رد کند. شما بایستی توصیه های پزشکی را در صورت ابتلا به همورویید دردناک، خونریزی های مکرر و یا شدید و یا عدم بهبود با درمان های خانگی دنبال کنید.

چنانچه علائم همورویید همراه با تغییر در وضعیت روده ای باشد و یا چنانچه مدفوعی سیاه، خرمایی رنگ و یا در ترکیب با خون و لخته های خونی دارید بدون هیچ گونه تعللی پزشک خود را ویزیت نمایید. این گونه مدفوع ها می توانند علامت خونریزی های شدید تر در دیگر جاهای دستگاه گوارش باشند.

در صورت تجربه مقادیر زیادی خونریزی از مقعد، سرگیجه، ضعف و غش به اورژانس مراجعه شود.
 

آزمایش های تشخیصی

همورویید خارجی به راحتی از طریق مشاهده توسط پزشک قابل تشخیص است . در همورویید داخلی پزشک یک انگشت پوشیده با دستکش پلاستیکی را داخل رکتوم خواهد کرد.

از آنجاییکه همورویید های داخلی بیش از حد نازک و حساس هستند ، پزشک در جهت آزمودن و بررسی بخش تحتانی کولون و رکتوم از آنوسکوپ، پروکتوسکوپ و یا سیگموئیدوسکوپ استفاده خواهد کرد. این ابزارها  لوله هایی منعطف و داروی نور هستند که امکان مشاهده درون مقعد و رکتوم را برای پزشک فراهم می کنند.

پزشک در موارد زیر بررسی های بیشتر و گسترده تری از طریق استفاده از کولونوسکوپی صورت می دهد:

•    علائم و نشانه های شما نشانگر بیماری گوارشی دیگری باشند.

•    شما دارای فاکتورهای خطر سرطان کولورکتال باشید.

•    بالای 50 سال سن دارید (در صورت سیاهپوست بودن بالای 45 در نظر گرفته می شود ) و در طول 10 سال کولونوسکوپی نداشته اید.
 

 

درمان دارویی:

در بیشتر موارد، درمان هموروئید  شامل گام هایی می شود که خود به تنهایی قادر به برداشتن این گام ها هستید به عنوان نمونه تغییرات در سبک زندگی . ولیکن برخی مواقع دارودرمانی و جراحی ضرورت پیدا می کند.

چنانچه همورویید تنها منجر به ناراحتی متوسطی شده باشد، پزشک کرم های بدون نیاز به نسخه، روغن، شیاف، پماد و یا پدهایی را توصیه خواهد کرد. این محصولات حاوی ترکیباتی همچون هیدرو کورتیزون هستند که می توانند درد و خارش را حداقل به صورت موقت از بین ببرند.

از کرم ها و محصولات بدون نیاز به نسخه ، بیش از 1 هفته استفاده نکنید مگر با دستور پزشک معالجتان؛ چراکه منجر به عوارض جانبی همچون جوشهای پوستی ، التهاب ، سستی و نازکی پوست می شوند.

 

فرایندهای خفیف هجومی

چنانچه در همورویید خارجی لخته خونی شکل گرفته باشد ، پزشک به آسانی و از طریق یک شکاف ساده قادر به برداشتن آن خواهد بود و شما را از درد ناشی از آن نجات می دهد.

در خونریزی های پیوسته و یا هموروئیدهای دردناک، پزشک فرایندهای خفیف هجومی دیگر را پیشنهاد خواهد کرد. این درمان ها می توانند در مطب دکتر و یا درکلینیک های سرپایی صورت گیرند.

استفاده از حلقه پلاستیکی

پزشک معالج یک یا دو حلقه پلاستیکی به دور همورویید داخلی می بندد تا گردش خون آن را قطع کند درنتیجه هموروئید در طول چند روز خشک شده و می افتد. این فرایند در بسیاری از افراد موثر بوده و جواب می دهد. بستن همورویید با حلقه پلاستیکی می تواند دردناک باشد و منجر به خونریزی شود که 2تا4 روز پس از فرایند شروع می شود ولیکن به ندرت شدت می یابد.

تزریق (اسکلروتراپی)

در این فرایند پزشک محلول شیمیایی به نام اسکلروزان را به درون بافت همورویید تزریق می کند تا بافت منقبض و کوچک شود . اگرچه تزریق با درد ناچیزی همراه است ولیکن اثربخشی آن از بستن حلقه پلاستیکی کمتر است .

انعقاد (اشعه مادون قرمز، لیزر و بی پلار)

در  این تکنیک ها از لیزر، اشعه مادون قرمز  و یا گرما استفاده می شود و منجر به سخت و چروک شدن هموروئیدهای کوچک داخلی خونریزی دهنده می شوند . با اینکه روش انعقاد عوارض جانبی کمی دارد ولیکن میزان عود و برگشت مجدد همورویید در این روش بیش از روش درمان با بستن حلقه پلاستیکی است.

در زمانهای قبل به منظور درمان هموروئید یا بواسیر از عمل جراحی به شیوه باز یا سنتی بهره می بردند که عیب هایی مانند بیهوشی، خون ریزی، پانسمان های دراز مدت، درد پس از عمل جراحی، بستری شدن بیمار به مدت طولانی، عفونت و سایر موارد توام بود.

ولی در حال حاضر با به کارگیری از فن آوری های لیزری و یا اشعه درمانی ( مادون قرمز) درمان همورئید یا بواسیر به یک عمل سرپایی با کمترین زمان ممکن رسیده که نتیجه های خیلی خوبی نیز نسبت به سابق دارد.

 

مزایای لیزر درمانی:

1​- یکی از خوبی های به کارگیری لیزر در درمان هموروئید که خیلی مورد استقبال بیماران است این است که شخص مبتلا پس از عمل سرپایی احتیاجی به استراحت و بستری شدن ندارد و قادر است بدون درنگ پس از جراحی به سر و  زندگی اش برود.

2​- به منظور حذف کردن بافت هموروئیدی دیگر از چاقوهای جراحی  بهره نمی گیرند با به کارگیری از لیزر بافت را به راحتی بر می دارند و در هنگام برداشتن نیز لیزر قسمت پایانی اعصاب بریده شده را بازسازی می کند و پس از عمل جراحی سرپایی بیما درد و خون ریزی را در هیج جای قسمت های عمل شده ندارد. 

3​- به کارگیری از لیزر در درمان هموروئید شخص مبتلا آشکار شدن برخی از بیماری های واگیر دار نظیر : هپاتیت و ایدز را به حداقل و یا هیچ میرساند به این خاطر که لیزر قسمت مورد عمل را بدون هر گونه میکروب و به طور کامل استریل مینماید.

4​- به کارگیری از لیزر منجر به ترمیم عروق لنفاوی می شود و ئر آخر سر ورم قسمت عمل شده پایین می آید.

5​- در درمان هموروئید با لیزر دیگر احتیاجی به بیهوشی شخص مبتلا نیست و به حالت سرپایی با بی حسی موضعی قابل درمان  است.

6​-  در درمان هموروئید با لیزر شخص مبتلا پس از عمل شدن گرفتار بی اختیاری مدفوع نمی گردد.

7​-  مدت زمان عمل جراحی هموروئید با لیزر کمتر از یک ساعت می باشد.

 

جراحی

چنانچه بقیه فرایندها موفق واقع نشوند و یااینکه فرد مبتلا به هموروئید های بزرگی باشد، پزشک جراحی را توصیه خواهد کرد. جراحی می تواند به صورت سرپایی صورت بگیرد و یا در برخی موارد فرد نیاز به یک شب بستری خواهد داشت.

•    هموروئیدکتومی یا برداشتن هموروئید:

جراح بافت های اضافه ای که منجر به خونریزی شده اند را برمی دارد . تکنیک های متعددی بدین منظور بکار گرفته می شوند .

جراحی مذکور تحت شرایط بی حسی موضعی همراه با تجویز آرام بخش ، بی حسی نخاعی و یا بی هوشی کامل انجام می گیرد. برداشتن هموروئید موثرترین و کامل ترین راه برای حذف هموروئید است ولیکن بالاترین میزان عوارض را دارا می باشد؛ از جمله سختی موقتی در تخلیه مثانه و در پی آن عفونت های دستگاه ادراری.

برخی افراد بعد از جراحی درد دارند و داروهایی به منظور تسکین درد آنها تجویز می شود. خوابیدن در وان آب گرم نیز کمک کننده است.

•    فرایند بستن هموروئید

در این فرایند جریان خون به سمت بافت هموروئید را مسدود می سازند. معمولاً با درد کمتری نسبت به هموروئیدکتومی همراه است و بازگشت به کار و محیط کار سریع تر و راحت تر امکانپذیر می شود.

به هرجهت در مقایسه با هموروئیدکتومی با ریسک بالاتری از عود بیماری و پرولاپس رکتال(بیرون زدگی بخشی از رکتال از ناحیه مقعد) همراه است. با پزشک خود در رابطه با انتخاب بهترین فرایند درمانی مناسب با شرایط خود مشورت کنید.

از شیوه های درمان همورئید با بستن کش لاستیکی یا رابربند می باشد که خیلی مورد توجه پزشک ها و مورد رضایت بیماران است.

این شیوه درمانی برای افرادی که مبتلا به همورئید درجه  2و3  می باشند خیلی کارگشا و اثرگذار می باشد و یا به تعبیری اشخاصی که گرفتار بیرون زدگی همورئید یا بواسیر از ناحیه مقعد هستند و بایست با دست آن را به درون  مقعد فرو کنند (درجه3) این شیوه درمانی بسیار اثرگذار است.

در این شیوه از درمان بواسیر به وسیله ابزاری یکبار مصرف حلقه ای لاستیکی را به دور بالای هموروئید می گذاریم و این کار رفته رفته باعث می شود مرحله های خون رسانی به بالشتک همورئید بریده گردد و با مداومت با گذشت 5 تا 10 روز آن ناحیه سیاه شده و خود به خود بیفتد، در این شیوه نیازی به بیهوشی نیست و با بی حسی موضعی به حالت سرپایی در مطب پزشک قابل عمل می باشد.

از برتری های این شیوه آن است که این شیوه هیچ ریسکی برای ابتلا به بیماریهای عفونی در خود ندارد.
 

یکی دیگر از شیوه هایی درمانی که در این سالیان خیلی شایع گشته جراحی هموروئید با استاپلر است. یکی از نشانه هایی که این شیوه را در مقایسه با جراحی همورئید به شیوه باز برتری می دهد درد حداقل این شیوه درمانی است.

این شیوه درمان بواسیر ، هموروئید کتومی منگنه‌ای یا هموروئید وپکسی با استپلر خوانده می‌شود که از جریان خون به بافت هموروئید خودداری می نماید و بخشی از مخاط شُل رکتوم را برمی دارد و هموروئید را به طرف بالا هدایت می کند. این شیوه معمولا با درد خیلی کمی در مقایسه با هموروئید کتومی توام می باشد و فرصت می‌دهد که بیمار هر چه زودتر به فعالیت روزمره اش برگردد.

جراحی هموروئید با استپلر در هموروئیدهای گسترده و با درجه 3 و 4 اثرگذارتر می باشد و با عارضه های حداقلی هم توام می باشد.

منظور از از مبتلا ها به هموروئید درجه 3 و یا 4 افرادی می باشند که بواسیر دردآوری را تجربه می کنند و بالشتک همورئید آنها از مقعد خارج شده و بایست آن را به درون هل داد (درجه 3) و در بعضی خارج بودن بالشتک های همورئید در بیرون از مقعد با درد خیلی زیادی همراه است و نمی توان آن را به درون هل داد و هدایت نمود. (درجه 4)

تغییر شیوه زندگی

شما از طریق اقدامات زیر می توانید درد متوسط، تورم و التهاب اکثر جوش های هموروئیدی را بهبود بخشید:

•    استفاده از درمان های موضعی:

شما می توانید از کرم یا شیاف های درمانی هموروئید استفاده کنید؛ محصولاتی که نیاز به نسخه ندارند و حاوی هیدورکورتیزون هستند . پدهای حاوی ترکیبات بی حس کننده نیز انتخاب دیگری است که می توانید بکارگیرید .

•    ناحیه مقعد را تمیز نگهدارید:

در استحمام روزانه و یا بعد از استفاده از دستشویی ،پوست ناحیه اطراف مقعد را به آرامی با آب گرم بشویید . استفاده از صابون ضرورت ندارد چه بسا مشکل شما را تشدید سازد . استفاده از سشوار با دمای کم در بعد از استحمام رطوبت را به کمترین حد می رساند ؛ رطوبت عاملی محرک محسوب می شود .

•    به طور منظم از وان آب گرم استفاده کنید:

این کار را چندین بار در روز انجام دهید.

•    از کمپرس یخ استفاده کنید:

بسته یخ و یا کمپرس سرد را بر روی ناحیه مقعد گذاشته تا ورم و آماس آن را  کاهش دهید.

•    از توالت فرنگی استفاده کنید:

می توانید از صندلی های مشابه که بر روی توالت های معمولی قرار می گیرد استفاده کنید. آنها را می توانید از داروخانه ها و یا فروشگاه های بهداشتی  خریداری کنید .

•    از دستمال توالت های خشک و زبر استفاده نکنید:

بعد از اجابت مزاج از دستمال توالت های مرطوب استفاده کنید انواعی که حاوی الکل یا عطر نیستند .

•    استفاده از داروهای خوراکی:

می توانید برای تسکین درد از استامینوفن، آسپیرین و یا ایبوپروفن (ادویل، مترین و…) استفاده کنید .

اقدامات ذکر شده علائم شما را تخفیف می دهند ولیکن هموروئید را از بین نمی برند. چنانچه بعد از گذشت چندین روز بهبود و تغییری حس نکردید، به پزشکتان مراجعه نمایید. در صورت درد شدید و یا خونریزی سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
 
پیشگیری

بهترین راه برای پیشگیری از همورویید داشتن مدفوع نرم است که بتواند به راحتی عبور کرده و دفع شود. در جهت پیشگیری از ابتلا به هموروئید و کاهش علائم آن توصیه های زیر را بکار بگیرید:

•    غذاهای پرفیبر بخورید:

میوه، سبزیجات و غلات سبوس دار بخورید. از این طریق مدفوع نرم شده و حجم آن افزایش می یابد درنتیجه از سفت شدن مدفوع جلوگیری میشود ( سفت شدن مدفوع  عاملی است که منجر به همورویید میشود و یا در صورت ابتلا علائم آن را تشدید می سازد). فیبر را به تدریج وارد برنامه غذایی خود کنید تا دچار مشکلات ناشی از گاز نشوید.

•    مایعات فراوان بنوشید:

روزانه 6تا8 لیوان آب و دیگر مایعات (به جز الکل) بنوشید چراکه در تشکیل مدفوع نرم کمک کننده است.

•    استفاده از مکمل های فیبر:

بیشتر افراد در رژیم های غذایی خود میزان توصیه شده فیبر (20تا35 گرم در روز )  را دریافت نمی کنند. مطالعات نشان داده اند که مکمل های فیبر مانند متاموسیل و سیتروسل علائم کلی همورویید را بهبود می بخشند و از خون ریزی ناشی از همورویید می کاهند .

این محصولات به تشکیل مدفوع نرم در زمان های منظم کمک می کنند. چنانچه از مکمل های فیبر استفاده می کنید نوشیدن روزانه حداقل 8 لیوان آب یا مایعات دیگر را فراموش نکنید. در غیر این صورت مکمل فیبر خود منتهی به یبوست یا تشدید علائم آن می شود.

•    خودتان را سفت نکنید:

زور زدن و یا نگه داشتن نفس در حین دفع مدفوع، فشار بیشتری را در رگ های رکتوم تحتانی ایجاد می کند.

•    سریعاً در هنگام حس دفع به دستشویی بروید:

چنانچه مدفوع خود را نگه دارید و حس دفع برطرف بشود، مدفوع سفت خواهد شد و عبور و دفع  آن سخت خواهد شد.

•    ورزش کنید:

فعالیت بدنی و تحرک از فشار بر رگ ها (فشاری که از مدت های طولانی ایستادن و نشستن ایجاد می شود) می کاهد. ورزش به پیشگیری از یبوست کمک می کند. علاوه بر این ورزش در کاهش وزن و از بین بردن چاقی نیز کمک کننده است عاملی که می تواند منجر به همورویید شود.

•     از ایستادن و نشستن طولانی مدت اجتناب کنید:

نشستن طولانی مدت به ویژه در دستشویی فشار وارد بر رگهای ناحیه مقعد را افزایش می دهد.

ormed.ir